De bevrijdingsfestivallen zijn weer in volle gang. Het is mooi weer en veel mensen genieten van hun vrijheid en de muziek. Maar ik niet.
Ik woon praktisch naast het festival hier in Zwolle en het voelt niet als vrijheid. Ik zit binnen in het donker, met zowel doppen in mijn oren als een noise cancelling koptelefoon en nog steeds klinkt de muziek buiten te luid voor mij.
Dit zijn de dagen dat ik me extra alleen voel. Ja, er is vrijheid. Maar niet voor mij, ik zit gevangen in mijn eigen lichaam en in deze kamer.
Terwijl er op nog geen 100 meter van me af duizenden mensen feesten en lol maken, hoop ik hier dat de muziek snel stopt, zodat ik weer wat rust krijg.
